محمدرضا وحدتی : یادش بخیر درست هفت هفته به پایان لیگ هفتم باقی مانده بود . دیگر همه از قهرمانی نامید و مستاصل شده بودند جز حبیب کاشانی که هنوز کورسوی امیدی در دل داشت ! افشین قطبی و حمید استیلی تک تک به دیدار آقای مدیر عامل رفتند و کاشانی از آن ها خواست برای همین هفت هفته هم که شده متحد شوند ! روز بعد امپراتور استیلی را کنار کشید و گفت : " حمید همین هفت هفته باید همه تلاشمان را بکنیم . بعد من می روم و تو می مانی با یک تیم قهرمان ! " . بعد از آن روز پرسپولیس از 7 بازی باقی مانده لیگ برتر 6 برد و یک تساوی ( مقابل برق شیراز ) بدست آورد و با گل دقیقه 96 سپهر حیدری فینال هفتمین دوره رقابت های لیگ را به سود خود خاتمه داد تا کاپیتان در ورزشگاه سرود قهرمانی را بخواند ...
حالا در هشتمین دوره لیگ برتر شرایط کاملا برای مدافع عنوان قهرمانی متفاوت است . انگار بر خلاف گفته های مسئولان باشگاه هیچ کس در این تیم امیدی برای کسب عنوان قهرمانی ندارد و حتی انگیزه ای برای جنگیدن ! آن روزها پرسپولیس معنا می شد در سی میلیون قلب متحد که برای هم می تپید و با تمام وجود قهرمانی را حس می کرد . نمی دانم در این قریب به یک سال چه چیز در باشگاه پرسپولیس باعث شده حالا تا این حد یکنواختی در و بی انگیزگی در این تیم موج بزند .

 آن روزها مرزبان که او را خائن بزرگ معرفی می کردند می گفت : " کنار همدیگه باشید . تنها چیزی که می تونه ما رو قوی کنه این کنار هم موندن ماست ! یعنی اگر واقعا بخوایم برای پیروزی مبارزه کنیم و برای قهرمانی مبارزه کنیم باید مثل قهرمان هم با خودمون رفتار کنیم . بین خودمون مثل قهرمان رفتار کنیم ... " . واقعا حالا چنین تفکری در بین سرخ ها وجود دارد ؟
نمی توان به طور خاص مقصر ناکامی های ارتش سرخ را در فصل جاری معرفی کرد چون عوامل بسیاری در این ناکامی ها نقش داشتند اما واضح است نمی توان با شرایط موجود از این تیم توقع معجزه داشت . حالا این علامت سوال در ذهن فوتبالدوستان به وجود آمده که به راستی اگر علی کریمی با آن غیرت مثال زدنی و انگیزه خاصش نبود حالا پرسپولیس چه شرایطی داشت ؟ هنوز محرک های زیادی برای اتحاد ارتش سرخ پایتخت وجود دارد . قهرمانی لیگ برتر هنوز دور از دسترس نیست ضمن اینکه قهرمانی در آسیا حالا مهمترین هدف سرخ ها محسوب می شود . جام حذفی و حتی کسب سهمیه لیگ قهرمانان هم نمی تواند دستاورد کوچکی باشد برای تیم پر ستاره ای که امسال به حقش در فوتبال ایران نرسیده !
هیچ چیز برای قرمز ها دور از دسترس نیست و آن ها می توانند به هر خواسته ای که دارند برسند فقط کافیست روح مبارزه طلبی و همدلی را در خود تقویت کنند ...
" روزای اول این احساس رو نداشتیم . تو دلمون نسبت به هم حسادت داشتیم . امروز این احساس خیلی راحت تره . دست تو دست هم دادیم احساس می کنیم یه خانواده هستیم . تا دیروزی شاید خیلی هامون دوست نداشتیم دست همدیگرو بگیریم ! امشب که دست هم رو گرفتیم به این نتیجه برسیم که از همدیگه بگذریم . پس همه با هم دست هم رو گرفتیم از همدیگه گذشت کردیم . برای هم دعا می کنیم ... "
حالا شاید حبیب کاشانی با آن کاریزمای شخصیت دوست داشتنی نباشد اما پرسپولیس باید زنده بماند

منبع:مرجع خبری

 نوشته شده توسط محمد پرسپولیسی(محمد حسین ) در یکشنبه 87/12/4 و ساعت 5:37 عصر | نظرات دیگران()