اولین باری که چشمان تیز بین عقاب دلهای ما در بیمارستان کسری و برای مدت کوتاهی بسته شده بود همه اهالی فوتبال دست به دعا برداشتند و برای شفای احمدرضا عابدزاده به درگاه حضرت حق التماس میکردیم. آن روزها وقتی در کوچه بن بست روبروی بیمارستان کسری مراسم دعای توسل برگزار میکردیم در صفهای دعا چشمان اشک باری را میدیدیم که خیلی از آنها حتی پرسپولیسی نبودند ولی دوست داشتند تا عابدزاده چشمانش را باز کند و البته مشابه این صحنه ها در زمانی که ناصر حجازی روی تخت همین بیمارستان کسری بستری شد را دیدیم که هواداران پرسپولیس نیز برای شفای اسطوره استقلال دعا میکردند اما امروز اتفاق دیگری افتاده که با دفعه قبل خیلی فرق دارد. چرا که اینبار چشمان باطنی عقاب بسته شده و استقلالیها و دوستان نادان او نیز نه تنها دوست ندارند که این چشمها باز شود بلکه از بسته بودن آن منفعت نیز میبرند و اینجاست که وظیفه ما پرسپولیسیها سنگین تر است چرا که باید برای باز شدن چشمان عقاب محبوب خود هر کاری که میتوانیم انجام دهیم.

نکته مهم دیگر این است که اگر احمدرضا با مطرح کردن بحث های حاشیه ای از جمله تخریب  چهره لیدرهای باشگآه آرام می شود و مشکلش حل می شود، ما هیچ حرفی نداریم و حاضریم در این جریان سازی جدید علیه تیم محبوبمان که از سوی افراد معلوم الحال صورت می گیرد خراب شویم تا این پیشکسوت محبوب عقده های دلش را خالی کند. اما با وجود همه این نامهربانیها با بخشی از حرفهای او که خواهان پیگیری پولهای پرداختی به لیدرهای باشگاه است موافقیم و از تمامی مسئولین ذیربط تقاضا داریم تا در اولین فرصت حسابهای مالی باشگاه در زمان فعلی و البته سالهای قبل را بررسی کنند شاید این کار سبب خیر شود و حقانیت لیدرهای مظلوم پرسپولیس برای هواداران مشخص شود اما آنهایی که این روزها عقاب را به منطقه لواسانات می کشانند و آنهایی که تلفن همراه عقاب را به جای او جوابگو هستند بدانند که صبر ما هم حدی دارد و به قول معروف گر پرده در افتد نه تو مانی و نه من.

منبع: ایپنا

 نوشته شده توسط محمد پرسپولیسی(محمد حسین ) در چهارشنبه 88/11/28 و ساعت 4:45 عصر | نظرات دیگران()