وبلاگ تیفوسیهای پرسپولیس ایران (OnlyPersPolis)
او آنقدر فن بیان داشت که اگر جملاتش هم خیلی باب دل بچههای شلوغ مدرسه (غیر از من) نبود باز هم از ایستادن و گوش دادن به آنها خسته نمیشدیم.
صحبتهایی که پیش از شروع مزین به آیههای قرآنی میشد و البته بیشتر زیارت عاشورا. اما امروز نمیدانم در جمع بازیکنان تیمش چگونه صحبت میکند چون مثل آن روزها اجازه حضور در چنین جلساتی را ندارم چون عضو باشگاه نیستم و یک خبرنگارم اما برآیند کار تیم نشان میدهد که اگر حرفهایش نافذتر از دوران تحصیل من نباشد، کمتر هم نیست.
او همانگونه که در کارش اهل تعارف و تمجید بیهوده نیست، به همان اندازه هم در روحیه دادن استاد است. حبیب کاشانی وقتی قبل از دربی رفت به پرسپولیس بازگشت، به خودی خود یکسری از حواشی اطراف تیم از میان رفت، خیلیها فهمیدند در باشگاهی که او مسوولیتش را دارد رفتار غیرحرفهای و غیرفوتبالی جایی ندارد. او حالا یک سال تجربه باشگاهداری را هم یدک میکشید. پرسپولیس دربی را مساوی کرد و دربی برگشت را هم برد تا در کارنامهاش بعد از قهرمانی لیگ، پیروزی در دربی تهران هم خودنمایی کند. کاشانی شاید عکس با شورت ورزشی نداشته باشد و شاید هم به همین دلیل در بحثهای فنی ورود نمیکند اما در بحث مدیریت و بهخصوص مدیریت بحران کارش را بلد است. امروز اکثر بازیکنان این تیم یکی از شروط اصلیشان برای تمدید قرارداد، ماندن او در باشگاه است چون میدانند به حق و حقوقشان میرسند. کاشانی شب قبل از بازی با صبای قم هم برای بازیکنانش صحبت کرد، شاید برای من که سابقه شاگردیاش را داشتهام قابل تصور باشد که بازیکنان چطور به صحبتهایش گوش میدادند، بیشتر صحبتهای او بار روحی روانی مثبت به همراه داشت اگرچه در لابلای آن حرفها به نوعی اتمام حجت هم کرده است. پرسپولیس زیبا بازی نمیکند اما این مهم به او که نه دخالتی در بستن تیم داشته و نه امروز در کار فنی دخالت میکند هیچ ارتباطی ندارد. علی دایی اگر الان تیمش را در فینال جام حذفی میبیند و در لیگ هم نیمنگاهی به کسب سهمیه آسیایی دارد، باید بخش اعظمی از این موفقیتها را به حساب کاشانی بگذارد که در چارچوب وظایفش هیچ کوتاهی نداشته است. دایی تیم را سوم جدول تحویل گرفت و به قول کاشانی اگر قرار به چهارمی بود که با کرانچار میشدند، پس برای او که یک تیم بیرونی ایدهآل مدیریتی را دارد بهانهای برای نتیجه نگرفتن آن هم با 80 هزار تماشاگری که زیر باران میآیند وجود ندارد. به قول سهراب سپهری که خودش در حدود 4-3 دهه پیش یکی از همین 80 هزار تماشاگر پرسپولیسی بوده: دوست را زیر باران باید دید. همه اینها وظیفه دایی و شاگردانش را دوچندان میکند و برای من شاگرد بازیگوش مدرسه که همچنان ایستاده صحبتهای همان مسوول دبیرستان را گوش میکند ...
منبع: ایران ورزشی - جعفر برزگر