بعد از بازی های جام جهانی که رخوت و اندوه ناشی از غیاب تیم ملی ایران را برای فوتبال ما به همراه داشت، آنچه روح و نشاط را به کالبد فوتبال و لیگ دمید بازگشت پرقدرت سرخپوشان بود.

پرسپولیس با سی میلیون هوادار و جایگاهی که در میان رسانه ها دارد، خواه ناخواه حس خود را به فوتبال ایران القا می کند. امروز درباره موفقیت های تیم ملی ایران در بازی های دوستانه مقابل ارمنستان، چین و کره جنوبی از هر دری سخن گفته می شود اما یک نکته، غیرمنصفانه از قلم افتاده است.

نشاطی که آن را مدیون حال و هوای خاص پرسپولیس هستیم. پرسپولیسی که خواستگاه افشین قطبی هم بوده است. بعد از جام جهانی، روح و روان فوتبال ایران آزرده بود اما قهرمانی پرسپولیس قبل از جام جهانی و شروع پرقدرت لیگ دهم باز یک پیام را به همراه داشت؛ اینکه فوتبال ایران زنده است و نفس می کشد.

این حس فقط از سوی ملی پوشان القا نمی شود. این حس در میان رسانه ها و از طریق هواداران در کل جامعه پراکنده شده و از جامعه به تیم ملی منتقل می شود. امروز بی انصافی است اگر نقش سرزندگی پرسپولیس را در شادابی تیم ملی نادیده بگیریم.

بعد از آن دلزدگی نرسیدن به جام جهانی که موجب شد مردم از فوتبال رویگردان شوند، پرسپولیس این دلزدگی را از بین برد تا امروز تیم ملی هم از مواهب آن بهره مند باشد. افشین قطبی قدر این هدیه را بداند و این طراوت را تا پایان جام ملت ها حفظ کند.

 نوشته شده توسط محمد پرسپولیسی(محمد حسین ) در پنج شنبه 89/6/18 و ساعت 1:22 عصر | نظرات دیگران()